26 Απρ 2008

Η κοινωνία της υπαίθρου σε πλήρη απόγνωση.




Το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών που ζουν εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων και δεν εργάζονται στο δημόσιο, έχουν συνδέσει με κάποιο τρόπο – άμεσο ή έμμεσο – το εισόδημά τους με την γεωργία. Είτε είναι γεωργοί κατά κύριο ή μερικό επάγγελμα, είτε είναι έμποροι ή επαγγελματίες σε αγροτικές περιοχές, εξαρτώνται από την γεωργική οικονομία.
Η γεωργική οικονομία της χώρας, διαλύθηκε. Δεν έχουν περιοριστεί μόνο τα κέρδη. Έχει περιοριστεί αυτή καθαυτή η δραστηριότητα άρα και ο τζίρος. Αυτό σημαίνει, πώς το πρόβλημα ξέφυγε πλέον από το επίπεδο των γεωργών και εφόσον αυτοί δεν καλλιεργούν, δεν προβαίνουν και σε προμήθεια εφοδίων, επενδύσεων και υπηρεσιών.
Η κοινωνία της υπαίθρου έχει περιέλθει σε πλήρη απόγνωση. Δεν μπορούν πλέον να αντιδράσουν, ούτε οι πιο επιθετικοί και δραστήριοι. Και ο λόγος είναι απλός. Διαλύθηκαν οι υποδομές σε κάθε επίπεδο.
Σε επίπεδο παραγωγικής δραστηριότητας, οι γεωργοί αντιμετωπίζουν προβλήματα νερού και ακραίων καιρικών φαινομένων, χωρίς κάποια σημάδια από την πολιτεία ότι έχει κατανοήσει το πρόβλημα και έχει δρομολογήσει λύσεις. Επίσης, το τεράστιο πρόβλημα του κόστους των εισροών – έχουμε αυξήσεις στα λιπάσματα έως και 700% - αντιμετωπίζεται μόνο σε επίπεδο διαπίστωσης.
Όμως το τεράστιο πρόβλημα έρχεται στην εμπορία των προϊόντων. Οι σύγχρονες αγορές έχουν διαμορφώσει μια σειρά από απαιτήσεις, στις οποίες το σύστημα της χώρας δεν μπορεί να ανταποκριθεί.
Έτσι, παρατηρούμε το φαινόμενο σε μια περιοχή οι καταναλωτές να αγοράζουν στα super market εισαγόμενα μαρούλια, όταν την ίδια στιγμή τα χωράφια είναι χέρσα στην περιοχή ή και ακόμη χειρότερα, υπάρχουν ομοειδή προϊόντα που δεν βρίσκουν το δρόμο για την αγορά.
Οι λόγοι γνωστοί, ανυπαρξία υποδομών συγκέντρωσης της προσφοράς και δημιουργία ικανών προς εμπορία ποσοτήτων – πώς να πουλήσει μόνος του ένας παραγωγός στο s.m. 1.000 κιλά προϊόν, όταν αυτό χρειάζεται 10.0000; αλλά και έλλειψη υποδομών σε πιστοποίηση, συσκευασία, δίκτυα μεταφοράς, χρηματοδοτήσεων και επιδοτήσεων και πάει λέγοντας.
Υπάρχει λύση; Όχι δεν υπάρχει. Δεν έχουμε πολιτικούς που να μπορούν να λύσουν τέτοιου είδους προβλήματα. Δεν έχουμε αγρότες που να μπορούν να αυτοοργανωθούν. Δεν έχουν ηγέτες στους συνεταιρισμούς να πάρουν δυναμικές πρωτοβουλίες.
Που θα οδηγηθεί η κατάσταση; Με πλήρη επίγνωση, σας λέω σε μεγάλη και ανεξέλεγκτη κρίση.
Αυτά που θα βιώσουμε στην Ελληνική ύπαιθρο στο επόμενο διάστημα θα είναι ανεξέλεγκτο. Δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση που θα γιγαντωθεί. Είναι η απελπισία που θα ξεχυθεί στους δρόμους. Δεν υπάρχουν πια δυνατότητες και ευκαιρίες για να δουλέψει κάποιος στο γεωργικό τομέα και να έχει ένα αξιοπρεπές εισόδημα και μια προοπτική. Αυτό μέχρι τώρα συγκαλυπτόταν με διάφορους τρόπους (αποταμίευση, επιδοτήσεις, παραοικονομία). Αυτά στέρεψαν. Κάποτε θα στέρευαν. Ποιος είδε τον απεγνωσμένο γεωργό και δεν το φοβηθήθηκε;
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου