8 Δεκ 2010

Διάκριση ευθυνών


Οι 11 στους 10 αγρότες, εκφράζουν παράπονα και καταλογίζουν ευθύνες στις διοικήσεις των συνεταιρισμών και των ομάδων παραγωγών για την κατάντια της γεωργικής δραστηριότητας στη χώρα. Έχουν εν μέρει δίκιο, αλλά δεν είναι όλη η αλήθεια.

Το θεσμικό σύστημα των συνεταιρισμών έχει αποσαθρωθεί και σε αυτό ευθύνονται  πρώτιστα οι διοικήσεις.
Μερικές από τις αιτίες είναι:
·      Οι διοικήσεις των συνεταιρισμών δεν ενεργούν προς την κατεύθυνση της εφαρμογής των σκοπών που ορίζουν τα καταστατικά. Δεν κάνουν δηλαδή τα αυτονόητα,
·      να εφαρμόσουν κανόνες εμπορίας,
·      να ασχοληθούν με την εμπορία αυτή καθεαυτή,
·      να κάνουν παρέμβαση στην προσφορά όταν η ζήτηση ή οι τιμές είναι μειωμένες,
·      να οργανώσουν τα θέματα παραγωγής και ποιότητας,
·      να ενεργήσουν προς την κατεύθυνση της μείωσης του κόστους παραγωγής.
·      να ενημερώσουν για το πώς είναι οργανωμένοι οι αγρότες και πώς δουλεύουν οι συνεταιρισμοί στις άλλες χώρες.

Όμως, αυτή είναι η μία πλευρά του θέματος. Υπάρχει και η άλλη.
Ποιό εκλέγουν και ελέγχουν αυτές τις διοικήσεις; Μα οι παραγωγοί. Δηλαδή αυτοί που διαμαρτύρονται για την αναποτελεσματικότητά τους.
Και όταν λέω οι παραγωγοί, δεν εννοώ μόνο το 10% που βλέπουμε στις συνελεύσεις, αλλά ένα μεγάλο ποσοστό, ικανών, σκεπτόμενων και έμπειρων πολιτών, οι οποίοι συνειδητά απέχουν από τις διαδικασίες.
Πρόκειται για αγρότες που έχουν και άλλες ασχολίες και δεν θέλουν να "μπλέξουν" με τους συνεταιρισμούς.
Πρόκειται για πολίτες με γνώση της αγοράς, με αντίληψη του ποιό είναι το ορθό, με εμπειρίες από τις άλλες τους δραστηριότητες. Πρόκειται για πολίτες που είμαι έμποροι, επαγγελματίες, δημόσιοι υπάλληλοι, γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί κ.λ.π.
Για πολίτες δηλαδή που καθημερινά αντλούν εμπειρίες από τον σύγχρονο κόσμο της πολιτικής και της οικονομίας, αλλά, για λόγους που μπορούν αν εξηγηθούν αλλά όχι να δικαιολογηθούν, δεν θέλουν να "μπλέξουν" με τους συνεταιρισμούς.
Επιπλέον έρχεται και το θέμα του συνδικαλισμού. Οι αγρότες δεν θέλουν με κανένα λόγο να ασχοληθούν με τον συνδικαλισμό. Οι ίδιοι άνθρωποι που στην εξωγεωργική τους δραστηριότητα μετέχουν στα συνδικαλιστικά τους όργανα, στον εμπορικό, δικηγορικό, ιατρικό κ.λ.π. σύλλογο, δεν κάνουν τίποτα για τον αγροτικό συνδικαλισμό.
και αυτό το θέμα εξηγείται, αλλά σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται.
Προφανώς, η κατηγορία αυτή των παραγωγών, ας τους πούμε οι έχοντες "αστικές δραστηριότητες", δεν θέλουν να "μπλέξουν" με το καθαρά αγροτικό χώρο, που τους φαντάζει ολίγον "βουκολικός". Όμως, με το να ξορκίζουμε το κακό δεν σημαίνει ότι το απαλείφουμε. Με το να μην μετέχουν δηλαδή στα παραπάνω, δεν σημαίνει ότι δεν θα υποστούν όλοι, δίκαιο και άδικοι, τις συνέπειες, οι μεν της κακής συμμετοχής τους και οι δε της αδιαφορίας τους. Δεν σημαίνει δηλαδή ότι το κακό που επιτρέπουν να δημιουργείται δεν θα επιστρέψει και σε αυτούς.  Όταν αφήνουν τους συνεταιρισμούς στην κατρακύλα τους, οι συνέπειες θα είναι γενικευμένες. Θα πέσει το γεωργικό εισόδημα όλων. Θα μειωθεί η ανάπτυξη όλων. Οι μηχανικοί δεν θα εκδίδουν άδειες οικοδομής, οι έμποροι θα βλέπουν την αγορά σε ύφεση κ.λ.π.
Διότι, αυτό σημαίνει πρωτογενής παραγωγή. Η βάση της οικονομίας. τα θεμέλια. Χωρίς θεμέλια δεν χτίζεις τίποτα. Και όταν δεν "χτίζεις" δεν επιπλώνεις και δεν κάνεις γενικά τίποτα που να έχει οικονομικό αποτέλεσμα.
Άρα, υπάρχει ένας επιμερισμός των ευθυνών σε κοινωνικό επίπεδο πολύ πιο σύνθετος από το να λέμε γενικά και αόριστα "φταίνε οι συνεταιρισμοί". Σαφώς και φέρουν την κυρίαρχη ευθύνη. Αλλά, από την άλλη πλευρά, κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου